Κ.Λημναίου-Παπακώστα: «Ο Αλέξανδρος ετάφη στην Αλεξάνδρεια»

Unknown | 3.9.14 |



Η Καλλιόπη Λημναίου-Παπακώστα, η Ελληνίδα αρχαιολόγος που -ύστερα από δεκατέσσερα χρόνια ερευνών και ανασκαφών στην Αλεξάνδρεια- ανακάλυψε ένα ελληνιστικό άγαλμα νεαρού άνδρα που φέρεται να απεικονίζει τον Μέγα Αλέξανδρο, σε συνέντευξή της στο zougla.gr, μίλησε μεταξύ άλλων για τη σπουδαιότητα του τύμβου της Αμφίπολης, αλλά και για τα σενάρια που ακούγονται τελευταία περί πιθανής ανακάλυψης του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου.


Στο ερώτημα για το πού μπορεί να βρίσκεται ο τάφος του Έλληνα στρατηλάτη, η διακεκριμένη αρχαιολόγος είναι κάθετη. «Πιστεύω ότι ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου βρίσκεται στην Αίγυπτο. Όλοι οι αρχαίοι συγγραφείς και οι γραπτές πηγές που έχουμε συμφωνούν ότι ο τάφος του Αλέξανδρου ήταν στην Αλεξάνδρεια, ενώ ήταν επισκέψιμος τον 3ο αιώνα μ.Χ. Δηλαδή για 6 αιώνες μετά τον θάνατό του ήταν στην Αλεξάνδρεια και ήταν επισκέψιμος. Τον έβλεπαν. Είχε λατρεία, είχε ιερατείο. Δεν νομίζω κανείς να το αμφισβητεί αυτό. Από εκεί και πέρα χάνονται τα ίχνη του, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Ο τάφος ήταν στην Αλεξάνδρεια. Ο Αλέξανδρος ετάφη εκεί», τονίζει χαρακτηριστικά.

Η ίδια δεν θεωρεί τόσο πιθανό να βρίσκονται στον τύμβο Καστά η Ρωξάνη και ο γιος του Μ. Αλεξάνδρου, αλλά τονίζει πως είναι πολύ νωρίς ακόμα για υποθέσεις. Όπως αναφέρει: «Ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος για κάτι. Πιο πιθανό, θα πίστευα ότι μέσα στον τάφο βρίσκεται ο ίδιος ο Κάσσανδρος, γιατί ήταν φιλόδοξος,μεγαλομανής και μισούσε την οικογένεια του Αλέξανδρου. Θα ήθελε, λοιπόν, να δείξει ότι είναι σπουδαιότερος βασιλιάς ακόμα και από τον Αλέξανδρο. Έτσι, έφτιαξε έναν σπουδαίο τάφο, τόσο μεγαλοπρεπή, για να δείξει ακριβώς αυτό. Ότι αυτός ήταν ακόμα πιο σπουδαίος βασιλιάς. Αυτό το θεωρώ μια πιθανότητα. Αλλά υποθέσεις κάνουμε. Άλλωστε, στη Βεργίνα ο τάφος του πρίγκιπα (Αλέξανδρος 4ος) υπάρχει. Είναι ένα παιδί θαμμένο εκεί. Και το μοναδικό παιδί εκείνη την εποχή είναι ο Αλέξανδρος ο 4ος».

ΘΕΜΑ:

Σημαντική υπενθύμιση:
Τα δημοσιευμένα άρθρα ενδέχεται να έχουν υποστεί τροποποίηση της αρχικής πηγαίας τους μορφής, γεγονός που αποσκοπεί στην -κατά το δυνατόν- πληρέστερη, έγκυρη, λεπτομερή και αντικειμενική καταγραφή των στοιχείων.